k7oklCr. Giriş yapKullanıcı Adı Şifre Beni hatırla Şifremi unuttumyada Arama iç GoogleSonuç Mesaj Konu çıkıntı araştırmaEn son konular» selülozun teknolojide kullanım alanlarıPtsi Mart 30, 2009 840 pm tarafından sLusH» İnciPerş. Mart 05, 2009 1219 am tarafından dehset07» ßy.$heitи Yönetici OldunPerş. Mart 05, 2009 1217 am tarafından dehset07» Türkiye'de TurizmSalı Mart 03, 2009 115 pm tarafından OğuzKaan» Yaşlı Adam Ve DenizSalı Mart 03, 2009 109 pm tarafından OğuzKaan» ReklamMatikPtsi Mart 02, 2009 921 pm tarafından dehset07» Ahmet Hamdi Tanpınar Huzur ÖzetiSalı Şub. 24, 2009 918 pm tarafından dehset07» Moderatör Olmak İsteyenler Buradan Bana UlaşabilirSalı Şub. 24, 2009 913 pm tarafından Admin» Robinson CRUSOESalı Şub. 24, 2009 906 pm tarafından AdminTarıyıcı Kapı Indeks Üye Listesi Profil SSS AramaForumBedava forum kurmakBedava yardımlaşma forumuOrtaklar Reklam forumu - YetkinReklamYetkinReklamEn iyi yollayıcılardehset07 9 Admin 8 OğuzKaan 4 ßy.$heitи 3 sLusH 3 vorinas07 2 AnketSitemiz Size Göre Nasıl?1. Çok Güzel 60% [ 3 ]2. Güzel 20% [ 1 ]3. İyi 0% [ 0 ]4. Kötü 0% [ 0 ]5. Berbat 20% [ 1 ]Toplam Oylar 5ÖDEVLERİNİZİN DAHA HIZLI OLMASI VE SİTEMİZİ DESTEKLEMEK İÇİN GÜNDE BİR KERE REKLAMLARA TIKLAYIN Kitap Özetleri Kitap Özeti Siparişi 3 postersYazarMesajOğuzKaan Mesaj Sayısı 4Yaş 26İş/Hobiler OyunLakap Haliniz? Takımınız Kayıt tarihi 02/03/09Konu Yaşlı Adam Ve Deniz Ptsi Mart 02, 2009 159 pm Arkadaşlar bana "Yaşlı Adam Ve Deniz" kitabının özetini bulabilir misiniz ßy.$heitи Mesaj Sayısı 3Yaş 37Nerden İstanbulLakap ßy.ZR€LTakımınız Kayıt tarihi 24/02/09Konu Geri Yaşlı Adam Ve Deniz Ptsi Mart 02, 2009 233 pm YAŞLI ADAM VE DENİZSandalıyla balıkçılık yapan, Santiago isimli yaşlı balıkçı, tam seksen dört gündür bir tane dahi balık avlayamamıştı. Bu yüzden, yıllardan beri kendisine yardımcılık yapan küçük Manolin bile, başka bir balıkçının yanında çalışmaya başlamıştı. Ama, yine de fırsat buldukça gelip, yaşlı balıkçıya yardım balıkçılar, artık onunla dalga geçiyorlardı. O ise, hava­nın açılmasını bekliyordu. Niyeti alabildiğine açılmak ve avlana-madığı günlerin acısını çıkarmaktı. Böylece, ne kadar İyi bir balık­çı olduğunu dost, düşman yeniden gece rüyasında, yüksek dağlarda, altın sarısı kumsallarda gezindi, mavi denizlerde dolandı, durdu. Sabah olmadan uyandı ve gidip Manolin’i uyandırdı. Kahvelerini içtikten sonra, Manolin in yardımı ile kayığını denize indirdi ve doğmak üzereydi. Yaşlı adam kürekleri çekerken, u-çan balıkların suyu yararak dışarı fırlayışlarını, uçarken kanatla­rının tısladığını kürek çekti. Hep aynı hızla çektiği için yorgunluk denizin üzerinde gözükünce, kendisiyle kıyı arasında dağılmış sandalları görebildi. Karanlık sulara bakıyor, denizin derinliklerinde dimdik inen oltaları izliyordu. Bu arada, baş taraf­taki oltası titredi. Çekince, beş kiloluk bir orkinosun oltanın ucun­da olduğunu gördü. “İyi yem olur” diye kendi kendine konuştu. Bugün seksen beşinci gündü. Mutlaka balık yakalaması lazımdı.“Tamam” dedi ve bütün dikkatini oltaya verdi. Mutlaka vu­ran bir kıhçbalığı idi. Yaklaşık yüz kulaç derinliğindeki oltanın ucundaki yemleri yiyordu. Oltanın ipini yavaşça gevşetti. Böylece, balık yemi rahatlıkla yiyebilecek ve yakalanacaktı. “Haydi, biraz daha ye” diye yine konuştu.“Haydi bakalım” diyerek oltayı iki eliyle kavradı ve Ancak, onu bir parmak bile yukarı alamamıştı. İyi ki oltası çok sağlamdı. Ama, tekne ağır ağır değişmişti. Yaşlı adam balığı çekeceğine, balık yaşlı adamı güneş battı. “Keşke Manolin’de yanımda olsaydı, hem bana yardım eder, hem de ne kadar büyük bir balık yakaladığımı görür­dü. Hem, İnsan yaşlanınca, yalnız kalmamalı…” Hem böyle düşünü­yor, hem de yakaladığı balığın nasıl bir şey olduğunu kestirmeye yeri ağarmak üzereydi ki, balık yemlerden birini kaptı. Çubuğun biri kırıldı. Hemen, ustalıkla bıçağını çıkarıp, oltaları kesti ve birbirine bağladı. Bütün bunları, tek eliyle yapıyordu. Yedekte altı tane oltası daha biraz yükselince, balığın henüz yorulmamış olduğunu anladı. Bu direnişinden dolayı, balığa saygı duyuyordu. Bir ara gözü, kayığına konan kuşa takıldı. Ona bakarken, balık birden bire oltayı çekti. Yaşlı balıkçı denize düşmese de, yere kapaklan­maktan kurtulamadı. Bu arada, sol eli olta tarafından kesilmiş, tamamiyle hissiz bir hal almıştı. Dinlenmesi ve canlanması için, sağ elini devreye sağ eliyle tuttuğu oltanın gerginliğinde bir değişiklik sezdi. Oltanın yavaşça yükseldiğini gördü. Olta düzenli olarak yükseldi. Sonra, sandalın baş yönünde bir şişlik göründü ve balık fırladı. Yükseldi, yükseldi, sonu gelmiyordu. Güneşte pırıl pırıl parlıyordu. Sonra tekrar suya daldı. Tekneden en az yarım metre daha uzundu.“Onu öldürmek zorundayım, iriliğine ve güzelliğine rağmen bunu yapmalıyım” dedi. ıÖğleden sonra, sandal hala ağır ağır ilerliyordu. Balık bir ke­re daha yüzeye kadar çıktı ama zıplayamadı. Böylece, vakit yine akşam arada, oltayı kolundan söküp, kayığa sıkıca bağladı. Biraz dinlenmesi ve karnını doyurması gerekiyordu. Yakalamış olduğu yunus balığını dilimledi ve yedi. Şimdi de biraz uyuyacaktı. Olta­yı tekrar aldı ve eline doladı ve uyumak için biraz uzandı. Tam dalmıştı ki, eli hızla suratına çarptı. Olta, sağ boşalıyordu. Güç bela, ellerini parçalama pahasına da olsa, kont­rolü sağladı, ancak halen yattığı yerden kalkamamıştı. Sonra, yavaş yavaş açılalı üçüncü gün olmuştu. Ve balık, teknenin etra­fında dönüp duruyordu. Yaklaşık iki saat, balığın bu dönüşleri devam etti. Ancak, her dönüşü daha kısa oluyordu. Anlaşılan oydu ki, balık da son kozunu oynuyordu. Yaşlı denizcinin de balıktan farkı yoktu. “Sonuna gelmişken, yenilmemeliyim” diye sü­rekli kendisine cesaret ve güç balık dondu, zıpladı. Gitti, geldi. Yaşlı balıkçı ne­redeyse pes etmek üzereydi ki, sonunda, balığın yaklaştığı bir anda zıpkınını saplamayı başardı. Zıpkını yiyen dev balık birden bire canlandı ve hızla uzaklaştı. Belli ki o da son kozlarını oynuyordu. Yaşlı adamın gözleri karardı, başı döndü. Yine de oltanın ipini yavaşça gevşetmeyi becerebildi. Bir müddet sonra baktığında, balığın suyun üstünde kımıldamadan durduğunu de balığı taşımak için, kafasını toparlamalıydı. En a-zından yedi yüz kilo gelirdi. Önce, baş tarafına gidip, solungaçla­rından ipi geçirdi. Böylece, balığı sandalın baş, orta ve kıç tarafına bağladı. Sonra da yelkenleri açarak, yavaş yavaş yol almaya baş­ kokusunu alan bir köpek balığı, yaklaşık bir saatten beri kayığın ve balığın peşindeydi. Bİr müddet sonra yaklaştı ve balık­tan kocaman bir et parçası kopardı. Yaşlı balıkçı, zıpkınım olanca hıncıyla tam gözünün üstüne saplayarak, onu öldürdü. Ancak, kan kokusunun artması hiç de iyi çok geçmeden iki köpek balığı daha göründü. Yaşlı adam bütün gücü ve ustalığıyla, ikisinin de hakkından gelmeyi başardı. Ancak, bu zamana kadar, balığının dörtte bîri de saldır­ganlar tarafından gidiyor, ama henüz hiçbir ışık gözükmüyordu. Gece olunca, bu sefer sayısını bilmediği köpek balığı hücumu başladı. Artık karşı koymanın faydasız olduğunu biliyordu. Yine de, sopa­sı ile elinden geldiği kadar vurdu, vurdu. Sopası yitince, dümenin tahta kolunu kaptığı gibi, balığın başına saldıran köpek balığına, gücünün son kırıntılarım toplayarak, yine tüm hıncı ile vurdu, vurdu. Son köpek balığı buydu. Ancak, yenecek bir şey de kal­ tek hedefi, evine varmaktı. Bütün ustalığını kullana­rak, saatler sonra küçük limana girdi. Tekneyi elinden geldiğince yanaştırıp, bağladı. Sonra da sereni toplayıp sırtına attı ve evin yolunu tuttu. O kadar yorgundu ki. Eve varır varmaz hemen çocuk kapıyı açıp girdiğinde, yaşlı balıkçı halen uyuyordu. Çocuk onun ellerini görünce ağlamaya başladı. Sonra kahveden kahve aldı ve yaşlı adamın yanma döndü. Uyanıncaya kadar başından ayrılmadı. Uyanınca, kahvesini görünce, “Yendiler beni Manolin, yendiler beni” dedi. Çocuk da, “sem balık değil ötekiler yendi” diye karşılık verdi. Sonra, yaşlı adam yeniden uyudu. Çocuk hep başındaydı. Artık ne olur­sa olsun, yaşlı adamla beraber balığa çıkacaktı. Çünkü o usta bir balıkçıydı ve ondan öğreneceği çok şey vardı. dehset07 Mesaj Sayısı 9Yaş 33Lakap dehsetRuh Haliniz? Takımınız Kayıt tarihi 23/02/09Konu Geri Yaşlı Adam Ve Deniz Ptsi Mart 02, 2009 857 pm arkadaşımız bulmuş bi teşekkür yok mu senin yerine ben ediyim saol ßy.$heitи OğuzKaan Mesaj Sayısı 4Yaş 26İş/Hobiler OyunLakap Haliniz? Takımınız Kayıt tarihi 02/03/09Konu Geri Yaşlı Adam Ve Deniz Salı Mart 03, 2009 109 pm teşekkürler ßy.$heitи Yaşlı Adam Ve Deniz 1 sayfadaki 1 sayfasıBu forumun müsaadesi varBu forumdaki mesajlara cevap veremezsinizÖDEVLERİNİZİN DAHA HIZLI OLMASI VE SİTEMİZİ DESTEKLEMEK İÇİN GÜNDE BİR KERE REKLAMLARA TIKLAYIN Kitap Özetleri Kitap Özeti SiparişiBuraya geçin Hikayeler kısa öykü Ernest Hemingway'in zaman tek çözmeye dikkatlice düşünün ürünü okuyabilir gizli anlam, hayattan alınan girdikleri görülmektedir. yazar kendisi basit ve açık bir insandı, bu yüzden ana karakterleri Hemingway sempati sıradan insanlardır çalışır. Eğer yazarın muazzam yetenek anlamamızı sağlayan bir özet hangi "Yaşlı Adam ve Deniz", insan gücü, azim ve yenilmezlik somut halidir balıkçı akıbeti hakkında bize söyler. Eski Rybak Santyago 84 gün bir yakalama olmadan eve gelir sahiptir. balıkçı oğlan, onun öğrencisi önce Onunla, ancak sürekli başarısızlık sonra, ailesi ihtiyarla denize gitmek yasak olması ve diğer tekneler gönderildi. Özet "Yaşlı Adam ve Deniz" gibi iki farklı kişilerin güçlü dostluğu hakkında daha fazla söyler. oğlan yaşlı adamı seviyor ve her nasılsa hocası yardımcı olmak, onun için çok üzüldüm, Manolin akşam onu karşılar ve ev mücadele ulaşmamıza yardımcı oluyor. balıkçı romanda anlatılan renklerde onun zor yaşam Hemingway, çok kötü ve yalnızdı "Yaşlı Adam ve Deniz". adam bugün o sadece bir balık yakaladım o çocuğu vaat zaman hikayenin Özeti, o gün okuyucu alır. Balıkçı denize sabah erken, o dalgalarla başbaşa kalan günleri uzakta iken bu şekilde kullanılır gider. Adam kuşlar, balıklar, güneşle sürekli diyalogdur. Çok güçlü bir ilişki ve yaşlı adam ve deniz birbirleri için var duygular görünüyor. Yönetici Özeti Bir balıkçı kendi yolunda belirtilen kimse her birine, deniz yaşamı alışkanlıkları farkındadır ne kadar iyi gösterir. denizin ayrılmasından sonra bir süre sonra yaşlı adamın çizgi gergin olduğunu hisseder. Kendisinin çok büyük bir balık yakaladım ettiğini anlıyor ama ona ötesinde çekin. Madencilik vazgeçmek istememektedir ve daha uzak off shore çekilen tekne çeker. İnsan gücü, azim, kendine saygı ve üstünlük - "Yaşlı Adam ve Deniz" tüm bu hikayede anlatılan Özet bir balıkçının tüm duyguları, o balık ile mücadele saatlerce sırasında yaşanan okuyucuya ortaya koymaktadır. Hayat boyu kalıcılık ve susuzluk için avlarını saygı etmesine rağmen, çizgi kesip gitsin, ama vazgeçmek istemiyordu başladı. Ertesi gün, balık yan süzülüyor ve balıkçı onu zıpkın bitirebildim, o tekneye bağladılar ve eve gittim. kan kokusu hissedilen olması, tekne köpekbalığı yaklaşmaya başladı, ihtiyar olarak elinden geldiğince direndim, ama yine de paha biçilmez avını gelen eti iri parçalar parçaladı. Adam tüm balıkçı köyü uyuyordu, gece geç saatlerde eve gitti. Sabahları balığa gidiyor, oğlan Santiago ağlama kıyısında gördü ve onun tekne büyük, yelkene benzer, kuyruk ile büyük karlı sırtı bağlanmıştı. Manolin balıkçı yatıştırır ve artık sadece onunla çalışacağını açıkladı. Hemingway romanda gerçek dramı ortaya çıkarmak başardı "Yaşlı Adam ve Deniz". Zengin turist görülmemiş mucize bakmak için plajda toplanınca Özet sabaha okuyucu alır - büyük balık iskeleti, ancak bunların hiçbiri gerçekte neler anlamadı. Oluşturulma Tarihi Mayıs 17, 2021 0216Yabancı yazarların yazmış olduğu kitaplar ülkemizde de Türkçe diline çevrilmiş ve beğenen kitaplar arasındadır. Yaşlı Adam Ve Deniz kitabı en çok okunan yabancı kitaplardan bir tanesi olup bu kitap çeşitli yerlerde araştırılmakta ve beğenilen bir kitap olmuştur. Yaşlı Adam ve Deniz kitabının yazarı ve karakterleri de merak edilen konular arasındadır. Peki internette de en çok araştırılan kitaplardan olan Yaşlı Adam ve Deniz kitabının yazarı kimdir? Yaşlı Adam ve Deniz kitabının özeti nasıldır? Yaşlı Adam ve Deniz ana fikri ve konusu nedir? İşte Yaşlı Adam ve Deniz kitabına dair tüm Adam Ve Deniz kitabı toplam 127 sayfadan oluşmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınlanan bir kitap olan Yaşlı Adam Ve Deniz kitabı aynı zamanda ödül de kazanmıştır. Bu kitap Pulitzer kurgu ödülünü de kazanmıştır. Yaşlı Adam Ve Deniz Kitabı Konusu ve Ana Fikri Küba'da bir balıkçı yaşamaktadır. Bu balıkçı ise büyük balık avlamak ister. Fakat hiçbir zaman avlayamaz. Yaşlı bir Kübalı balıkçının denizde ki av macerasını anlatan bu kitap sürükleyici bir konuya sahiptir. Yaşlı Adam Ve Deniz kitabının ana fikri ise bir hedefe yoğunlaşmışsak o hedef üzerinde gitmeliyiz. Eğer bu hedefe giderken bazı zorluklar dahi çeksek başarısız dahi olsak yine de bu başarısızlıklardan ders çıkarmalı ve yine hedefimize devam etmeliyiz. Yaşlı Adam ve Deniz Kitabını Kim Yazmıştır? Yaşlı Adam ve Deniz kitabını Ernest Hemingway yazmıştır. Yaşlı Adam ve Deniz Özet Yaşlı balıkçı adam Küba'da yaşıyordu. Hayatını sürekli balık avlayarak idame ettiriyordu. Son aylarda ise hiç balık tutamaz hale gelmişti. Tam 84 gündür balık tutamayan yaşlı adam artık tek değil kalabalık bir şekilde balık avlamanın daha iyi olduğunu düşündü. Bundan dolayı da ilk olarak kalabalık olarak balıkçılarla balık tutmaya başlarken yine umduğunu bulamadım. Bu sefer tekrardan kendisi yalnız başına açıldı. Kayığa atladı ve balık tutmak için epey bir açıldı. O kadar fazla açılmıştı ki geriye baktığında kıyı gözükmemekteydi. Yaşlı adam buradan ayrıldıktan sonra diğer balıkçıların ağlarına birçok balık takıldı. O yanlarından ayrıldıktan sonra bütün balıkçıların kısmeti açıldı. Yaşlı adam denize açılınca yanında daima bir tane çocuk vardı. O çocuk yaşlı adamın yardımcılığını yapıyor ve o ne istiyorsa hemen anında yerine getiriyordu. Aynı zamanda avdan döndükten sonra yaşlı adamın tutmuş olduğu bu balıkları eve kadar taşıyordu bu çocuk. Bir nevi eli ayağı koluydu bu çocuk yaşlı adamın. Yaşlı adamı her sabah erkenden uyandırır ve güne hazırlanmasında yardımcı olurdu. 84 gündür balık tutamayınca bu çocuğun ailesi artık bu yaşlı adamının kısmetinin olmadığını düşünüyordu. Fakat çocuk böyle düşünmüyordu sürekli olarak yaşlı adamın yardımcılığını yapmaya devam ediyordu. Sabah olmuştu ve yaşlı adam balığa gidecekti. Çocuğu da kaldırdı fakat bugün yalnız gideceğini söyledi. Çocuğu ilk kez yanına almamıştı. Yaşlı adam tek başına epey bir açıldı. Yine kıyıyı göremez hale gelmişti. Elindeki oltayı denizin ortasına doğru salladı. Fakat yine balık gelmiyordu. Balıklar adeta küsmüştü onda. Tam o esnada ise oltanın ucu aşırı derecede ağırlaştı. Balıkçı o can havli ile balık takıldığını düşünerek oltayı hızlı hızlı sarıyordu. Bu ucuna takılan balığın çok büyük bir balık olduğu kanaatine vardı. Fakat onunla nasıl baş etmesi gerektiğini bilmiyordu. Çünkü çok ağırdı. Yaşlı Adam ve Deniz Karakterleri - Manolin - Perico - Santiago - Martin - Joe Di Maggio Ernest Miller Hemingway, en önemli isimlerinden biri. Yaşlı Adam ve Deniz, Silahlara Veda, Çanlar Kimin İçin Çalıyor adlı eserleri ile adını duyuran, yalın anlatımı ile harikalar yaratan Hemingway’i yazarlık dışında birçok kimlikle görmek mümkün. Mesela kendisi harika bir aşçı, avcı, asker, ajan, boksör ve gazeteci. Anlayacağınız hayatını özgür ruhu ile dopdolu yaşamış biri Hemingway. Ernest Hemingway’i okuduğum bir makalede tanımıştım. Bu makalede kenara not ettiğim bir sözü vardı, şöyle diyordu “Nerede olursan ol, kendi iç dünyana sığınmak zorundasın.” Bu sözü ile tanıştığım yazarın kalemini de seveceğimi biliyordum. Kitap listemde, almaya fırsat bulamadığım ve geçenlerde kavuştuğum bir kitap olan Yaşlı Adam ve Deniz elime geçer geçmez bitti. Bu yazımda da sizlerin listesine bu kitabı eklemeye geldim. “Bir zamanlar karısının da soluk renkli bir fotoğrafı asılıydı, onu seyretmek içinde ki yalnızlığı artırdığından yerinden çıkarıp köşedeki rafta, temiz çamaşırlarının altına koymuştu.” “Senin yanına geldiğim günden beri olup biten hiçbir şeyi unutmadım. Her şeyi anımsıyorum.” Nobel Edebiyat Ödülü sahibi bu kitabı elinize aldığınızda kendinizi bir denizin ortasında yaşlı bir adam olarak bulmanız mümkün. Okuduğum kitaplarda bazen en önlerden hayranlıkla izleyen bir seyirciyimdir, bazen de kitapta bulunan bir karakteri çevremden biriymişçesine hayatımın içine alan biriyimdir. Karakterlerde kendimden bir parça bulduğum oldu fakat hiçbir zaman karakterin yerine kendimi koymamıştım. Yaşlı Adam ve Deniz adlı eserde de yazarın anlatımı beni denizin ortasında ihtiyar bir balıkçı yaptı. Hemingway yalın bir anlatımla bizleri yoğun duygular içerisine alıp umutların, yenilgilerin ve zaferlerin hayatımızdaki yerlerini sorgulatıyor. Hemingway insana insanlık dersi veriyor bu kitabında. Azim ve umut duygularını su yüzüne çıkartıyor satırlarında. Üstelik bunları o kadar sade ve akıcı bir dille “latıyor ki bir solukta hayatınıza güzel şeyler katmış oluyorsunuz. 1930’larda Hemingway denize ve balıkçılığa sevdalanıyor. Küba’da Pillar ismini koyduğu balıkçı teknesi ile yeni bir maceraya atılıyor. Öyle ki 1935’te herkesin konuşacağı bir köpek balığı yakalıyor. Hatta bu köpek balığını yakalamak onun için zor olmuş olacak ki silahı ile köpek balığını ve kendini vurmuş. 1938’lerin yazında ise 52 tane kılıç balığını yakalamış. Bu hikayenin bizim için en önemli olan kısmı ise balıkçılık tecrübesinden esinlenerek yazdığı Yaşlı Adam Ve Deniz kitabı. “Kafamın içi berrak. Ama yine uyumak gerek bir lokma. Herkes uyur; güneş uyur, ay uyur, hatta akıntının azaldığı, rüzgârın durduğu günler deniz bile uyur.’’ Kitapta Kübalı yaşlı bir balıkçı olan Santiago’nun tam 84 gün boyunca evine eli boş dönmesine rağmen umutlarına sahip çıkışını ve tecrübelerine olan güveni ile karşılanıyoruz. Ve 85’inci gün ile uykumuzun en tatlı yerinde, güneş ile birlikte umutlarımız adına, yaşamak adına ve verdiğimiz sözler uğruna kendimizi mavi denizlere bırakıyoruz. Hikâye tam olarak burada başlar diyebiliriz. Kendinizi hikâyenin tam burasında konumlandırabilirsiniz. Ya teknede her şeyi izleyen bir seyircisinizdir, ya umutlarına sahip çıkan yenilgiyi kabullenmeyen ihtiyar balıkçı ya da inatçı bir kılıçbalığı. Ben kendimi ihtiyar balıkçı olarak konumlandırdım çünkü ondan öğreneceklerim vardı. Onun gibi hissettiğimde umutlarıma ne olursa olsun sahip çıkmayı öğrendim, zorlu mücadelelerin sonu yenilgi olsa da bende harika kazanımlar bırakabileceğini kavradım ve zafer duygusunu hissettim. İhtiyar koskoca denizin ortasında kendiyle konuşarak bizlere sesleniyor, balıkla konuşarak güçlü kalıyor, denizle konuştuğunda umutlanıyor ve geceyle konuştuğunda sorguluyor. “Yaşlı balıkçı zayıf, kavruk, yüzü kederli, ensesi kırış kırış bir adamdı. Yanakları, güneşin tropik denizlerde meydana getirdiği yansımaların esmer lekeleriyle kaplıydı. Bu lekeler yüzünde aşağı çenesine dek iniyordu. Elleri, oltasına takılan ağır balıkları çekerken açılan yarıklarla yol yoldu. Ne var ki bu yarıkların hiçbiri taze değildi. Bir çöl kuraklığını andıran balıksız günler kadar eskiydi bunlar. Yenilmemişlerin neşesiyle ışıl ışıl yanan deniz rengi gözlerinden başka her şeyi kocamıştı ihtiyarın.” Kitabın karakterleri Santiago ve Manolin desek yanlış olmaz fakat yazar karakterleri isimleri ile kullanmayı pek tercih etmiyor. Karakterlerimiz önümüze ihtiyar ve çocuk olarak çıkıyor. İhtiyar balıkçımız artık eski gücünden yoksun, kasabalı tarafından bahtsız olarak adlandırılan fakat bütün olup bitene rağmen denizden, teknesinden vazgeçmeyen çok güçlü bir karakterdir. Manolin ise balıkçının yanında çalışmış fakat eve balık getiremeyince ailesi tarafından ihtiyarın yanından alınıp başka bir balıkçının yanına verilen bir çocuktur. Çocuk her ne kadar başka bir balıkçının yanına gitmiş olsa da ihtiyara, onun tecrübelerine son derece güvenen sevgi dolu bir çocuktur. Ernest Hemingway yazılarında karakterleri isimlendirmeyi tercih etmediği gibi sembol olarak kullanmayı da sevmediğini okumuştum fakat kitabı okurken iki karakteri yaşlılık ve gençlik kavramları olarak karşılaştırmadım değil. Öyle ki yaşlı balıkçının teknede yalnız geçirdiği ve yapmakta zorlandığı zamanlarda “Keşke çocukta burada olsaydı.” diye söylenmeleri bana gençliğe duyulan özlem olarak düşündürdü. Yaşlı balıkçı ve çocuktan sonra da hatırlayacağım bir diğer karakter ise inatçı kılıç balığı. İhtiyar, balığı yakalamıştır yakalamasına da bu balıkla da tecrübe etmesi, sorgulaması gereken zor ve mücadeleci süreci de başlamıştır. Sonuçta balığın ve ihtiyarın ortak noktasıdır yaşamak. “Keşke her şey bir dÜş olsaydı.” Kitabı bitirdiğinizde elinizden düşürmeyip derin düşüncelere dalabilirsiniz, hatta rafa koyduğunuz vakit yüzünüzde hafif bir gülümseme beliriverir ya da gördüğünüz yaşlı bir balıkçı sizlere Santiago’yu hatırlatabilir. Ben kitabı bitirdiğimde yaşlı balıkçı rolünden sıyrılıp, kendi pes ettiklerimi anımsadım. Ben olsam 84 gün boyunca talihsizliğime karşı çıkıp güneşin doğuşu ile umutlanabilir miydim? Talihsizliğime son verebilecek güçlü bir balıkla ölümüne mücadele edebilir miydim? Yenilgi gibi görünen zaferler karşısında nasıl sonuçlar çıkartabilirdim? Bu soruları kendime sorduğumda kitabın benim için olan anlamını daha da farklı kıldım. Artık içimde bir yerde yaşlı bir balıkçı vardı. Umutları ile bana insanlık dersi veren, yenilmenin hayatımda olmadığını öğreten Santiago. Bu Kübalı balıkçı ile denizin ortasında ona eşlik etmenizi dilerim çünkü kendisi denizle, ayla, yıldızlarla konuşuyor gibi görünüyor olsa da sizlerin içlerine sesleniyor. Ve yaşlı adam aslanların düşünü görüyor. “İnsan yenilmek için yaratılmadı. Ademoğlu mahvolur ama yenilmez.” “Talih, insana her an, hiç tanınmayacak biçimlerde gelen bir şeydir.” TANITIM Yaşlı bir balıkçının kendi denetimi dışındaki bir köpek balığı ile yaptığı mücadele anlatılır. Deniz, balıkçılık, balık türleri üzerinde durulur. İnsan, iradesiyle başarıyı yakalar. KİŞİLER, KARAKTERLER SANTİAGO Küba’lı bir balıkçı; ihtiyar olmasına rağmen sağlam vücutlu; genç ve mağlûbiyet kabul etmeyen bir ruha sahip. MANOLİRT Küba’lı bir çocuk; Santiago’nun yoldaşı. Tecrübenin neşe ve acısını tamamıyla anlayamayacak kadar genç ise de, ihtiyar adamın düşüncelerini anlayacak kadar da hislidir OLAY DİZİSİ, ÖZET Talihsiz fakat yılmayan ihtiyar Santiago, Havana açıklarında, Golf Stream’de seksen dört gündür bir tek balık dahi yakalayamamıştır, ilk kırk gün, Manolin adındaki çocuk da onunla birlikte gelmiştir,, fakat şimdi çocuğun ebeveynleri, Manolin’i başka bir kayığa vermişlerdir. Maamafih, çocuk yine, yiyece­ğini, birasını, yemini getirmek ve ağını taşımak sure­tiyle bu ihtiyar balıkçıya yardım eder. ihtiyar balıkçının kulübesinde, beyzboldan, büyük beyzbolcu Di. Maggio’dan, eskiden yakaladıkları büyük balıklardan bahsederler, yalnız kalan ihtiyar yatar ve rü­yasında,, gençliğinde gittiği Afrika’yı ve sahillerde oynayan aslanları görür. Seksen beşinci günün sabah karanlığında Santiago, tekrar denize açılır, kadın gibi sevdiği deniz­de, bu defa büyük bir av yakalayacağına emindir, Sıcak su akıntısının çok ötelerine gider, ağım ve ol­talarını, derin denize bırakır ve beklemeğe başlar. Bu arada uçan balıkları kovalayan yunus balıklarım seyreder ve yakınında sürüklenen muazzam bir deniz anasına da küfreder. Küçük bir ton balığı yakalar ve bunun verdiği sevinçle büyük balığı da yakalaya­cağını umar. Nihayet beklediği ân gelir; gerçi olta ipi hafifçe sallanmışsa da, Santiago, bir marlin’in Kuzey Atlantik’te bulunan ve kılıç balığına benze­yen bir tür balık 200 metre kadar derinlikteki yemi almağa çalıştığını hisseder. Yüksek sesle konuşma­ğa başlayan ihtiyar balıkçı, marlin balığına, yemin hepsini almasını söyler. Nihayet zamanın geldiğini hisseden balıkçı, ipi hızla çeker ve kancayı takar. Şimdi uzun bir savaş başlamıştır. Öğle güneşinin kızgınlığında, Santiago, tekneyi, kuzey-batı istikametinde karadan uzaklaştıran marlin’in daha fazla ipe ihtiyacı olduğunu düşünerek, ip­leri koyuverir. Santiago için, balığın, yorulup müca­deleyi bırakacağı zamana kadar beklemekten başka yapacak bir şey yoktur. Bu arada, nasırlı elleriyle tuttuğu ağır ipleri, çıplak omuzlarına sarar. Balık bütün gün ve güneş battıktan sonra da gecenin ha­fif soğuğunda tekneyi çeker. Gerçi, kendisine yardım etmesi için Manolin’in şimdi yanında bulunmasını arzu ederse de, ihtiyar balıkçı, balığı tek. başına mağlûp etmeğe azimlidir. Yine oltanın ucundaki balığı ve başka zamanlarda yakaladığı diğer büyük balıkları düşünür. Balık, geceleyin, kayığı sallamağa baş­lar, yüzükoyun düşen Santiago’nun suratı kesilir. Fakat ihtiyar balıkçı, elindekini bırakmamağa kararlıdır. Sabah olduğu vakit, ihtiyar balıkçı yorgun ve açtır. Yine de, balığın oltayı kırmaması için ipi çekemez. Santiago, tepesinde uçuşan kuşlarla konuşurken, balık tekrar kayığı sallar ve ipler ihtiyar ba­lıkçının elini keser. Çektiği acıya rağmen, Santiago, avının yorulmağa başladığını hissederek sevinir. Balığın ne yapacağını ve kendisinin de bu balıkla, kardeşi ile ne yapacağını düşünür; fakat balığın hak­kından gelecekse, kendisinin ondan kuvvetli olduğu­nu da ispat etmesi gerektiğini de bilir ve sol elini hissiz bırakan kramp da Santiago’yu endişelendirir. Birdenbire ip gevşer; su üstüne çıkan balık, sıçramağa başlar. Bu, Santiago’nun şimdiye kadar gör­düğü en büyük, hattâ kendi teknesinden de büyük bir marlin’dir. Santiago zaferi kazanmak için dua eder, “Bir adamın, ne yapabileceğini ve bir adamın nelere tahammül edebileceğini ona göstermek” arzu­su ile tutuşur. O gün ve yine bütün gece, balık, tek­neyi, bu defa doğuya doğru sürükler. Kendi kendisi­ne cesaret vermek isteyen Santiago, senelerce Önce, bir birahanede kazandığı muazzam bilek güreşini hatırlar. Karnı iyice acıktığından, bir yunus balığı yakalar ve yer. O gece, marlin tekrar sıçrar, ihtiyar balıkçının eli bir kere daha kesilir. Santiago, yeniden Afrika’nın ve aslanların rüyasını görür. Üçüncü sabah güneş doğarken, bir dizi sıçramaya girişen balık,’hemen hemen, Santiago’nun eli­nin tamamını parçalarcasına keser, ihtiyar adam şimdi, elinin, her çekişte sızlamasına rağmen, ipi çekmeğe başlar. Kanayan elini denizde yıkar ve hızla yorulan marlin, gittikçe küçülen kavislerle tekne etrafında dönmeğe başlar. Balık, mızrağını fırlatacak kadar yaklaştığı zaman, ihtiyar adam, mızrağa, her ikisini de öldürmemesi için yalvarır. Bir ân, hayranlık -hemen hemen aşk- içinde, kendisinin aynı anda hem kardeşi hem düşmanı olan bu asil yaratık, ken­disini öldürdüğü takdirde zerrece üzülmeyeceğini haykırarak söyler. Fakat ihtiyar balıkçı, marlini öldürmek gerektiğini bilir. Mızrağını muazzam balığa fırlatır ve marlini teknesinin kenarına bağlar. Bir saat sonra başlayan Havana’ya dönüş yolculuğu bir kâbus olur. Bir Mako köpek balığı, ölü marline saldırır ve ihtiyar balıkçı onu öldürmeden önce, köpek balığı, ölü marlini parçalar. Tekneyi çevrele­yen köpekbalıkları ile zor bir mücadeleye girişen ih­tiyar adanı, şimdi, sadece kazandığı zaferi savunmaz, ölü marlinin haysiyetini de korumak ister. Balığı öl­dürmekle günah işleyip işlemediğini düşünür ise de, insanın, mağlûp olmamak için tabiata karşı müca­dele etmesi gerektiğini de idrak eder. Maalesef, balık Ölür, cesedi parçalanır, ama kendisi de, bunu yap­mak mecburiyetinde olduğunu bilir. Köpekbalıklarıyla mücadelesini sürdürür ise de, bu mücadele boşunadır. Bıçakları parçalanır ve elleri, bir sopa tutamayacak kadar kesilmiştir. Aç köpekbalıkları, marlini, iskeletine kadar yerlerken, ihtiyar balıkçı­nın yapacağı tek şey, teknesini limana doğru sür­mektir. Santiago, kendi kendisine, çok uzaklara açıl­dığını, ve bunun için de mağlûp olduğunu söyler. Sahile çıktığı zaman, avının, sadece başı ve kuyruk kısmı kalmıştır, îhtiyar balıkçı bu iskeleti sırtlar ve tepedeki kulübesine doğru tırmanmağa baslar. Bir defasında sallanır ve düşer, fakat ayağa kal­kar ve mücadelesini sürdürür. Yüzükoyun yatağına uzanır, elleri yukarı doğru, kolları yana açılmış olarak uyur. Ertesi sabah Manolin gelir ve ihtiyar balıkçıyı iyi etmeğe çalışır. Santiago’nun, talihinin kö­tü gittiğinde ısrar etmesine rağmen, Manolin, tali­hin, tekrar iyiye döneceğini ve kendisinin de onunla denize açılmak istediğini söyler. Roman sona erdiği zaman, ihtiyar adam uyur; rüyasında aslanları gö­rür. Manolin, başucunda oturmaktadır. METİN Birden dalmak da nereden geldi aklına, diye düşündü. Belki de olta sırtındaki tümsekten kayıverdi. Eminim onun sırtı benimki kadar acımıyordur. Ne denli iri olursa olsun sandalı hep böyle sü­rükleyemez ya. Karşıma çıkabilecek her güçlüğü şimdiden giderdim. Üstelik bir sürü yedek oltam da var, daha iyisi can sağlığı. “Balık,” dedi sevecen bir sesle , “Ölene dek di­reneceğim.” Eminim, o da direnecek, diye düşündü yaşlı adam ve günün ağarmasını beklemeye koyuldu. Bu saatlerde hava iyice soğuk olurdu. Isınmak için kalaslara biraz daha sokuldu. Ben de en az onun kadar dayanabilirim, diye düşündü. Güneşin ilk ışınları ortalığı aydınlatınca omzunu aşarak suya dalan oltayı görebildi. Sandal düzenli olarak ilerliyordu. Güneş, yaşlı adamın sağ omzu doğrultu­sunda yükselmeye başlamıştı. “Demek ki kuzeye yönelmiş,” dedi yaşlı adam. Yoksa akıntı bizi doğuya sürüklemiş olacaktı, diye düşündü. Akıntıya kapılsaydı sevinirdim. Yorulduğunu gösterirdi. Güneş biraz daha yükselince yaşlı adam balı­ğın yorulmadığını iyice anladı. Bir tek olumlu belirti vardı. O da balığın daha önce yaptığı gibi çok de­rinlerde yüzmemesiydi. Yaşlı adam bunu oltanın eğiminden kolayca anlamıştı. Yüzeye yaklaşması sıçrayacağını göstermezdi, ama sıçrayabilirdi de. “Tanrım, sıçrasın artık,” dedi yaşlı adam. “Yakalamak için yeterince oltam var, nasıl olsa.” oltayı biraz daha gerebilsem canı acır da sıçrar belki, diye düşündü. Ortalık aydınlandığına göre sıçrasa iyi olun Böylece belkemiğinin iki yanındaki keseler havayla dolup balığın derinlerde ölmesini engeller. Balıkçı oltayı biraz daha germeye çalıştı. Ancak olta kopacak derecede gergindi. Artık zorlamaması gerekirdi. Bir daha balığı sarsmamalıyım, diye düşündü. Çünkü her sarsış kancanın açtığı kesiği büyütecek, böylece balık sıçrarken kancadan kur­tulabilecekti. Her neyse güneş doğdu ya, şimdi da­ha iyiyim. Oltaya sarı yosunların takıldığını gören yaşlı adam mutluydu. Karanlıkta ne denli çok yakamoz yapmışlardı bu sarı Gulf yosunları. “Balık,” dedi yaşlı adam. “Seni çok seviyorum ve sana saygı duyuyorum. Buna karşın akşam olmadan seni öldüreceğim.” Öldüreceğimi umuyorum, diye düşündü. Kuzeyden gelen küçük bir kuş sandala yaklaştı. Çok alçaktan uçan bir çalı bülbülüydü. Yaşlı adam kuşun çok yorgun olduğunu gördü. Bülbül bir süre sandalın kıç tarafında dinlendi. Sonra yaşlı adamın başının çevresinde birkaç kez dolandı ve oltaya kondu. Artık rahatlamıştı. Yaşlı adam,”Kaç yaşındasın?” diye sordu kuşa. “Bu senin ilk yolculuğun mu yoksa?” Balıkçı konuşurken kuş ona bakıyordu. Yorgunluktan oltanın üzerinde dengesini güçlükle koruya­biliyordu. “Oltam çok gergin, tasalanma,” dedi yaşlı adam. Böyle durgun bir geceden sonra bu denli yorgun olmamalıydın. Ne tür kuşlarla karşılaşacağını biliyor musun?” Atmacalarla, doğanlarla, diye düşündü. Onlar sizin için denize çıkarlar. Ama bunları kuşa anlatmadı, nasıl olsa anlamayacaktı. Hem birazdan bu yırtıcı kuşları tanıyacaktı. “İyice dinlen, küçük kuş,” dedi. “Sonra uç, git ve her insan, her kuş ya da her balık gibi sen de yaşam savaşına katıl.” Konuşmak yaşlı adamı yüreklendiriyordu. Geceleyin sırtı tutulmuş, şimdi de iyice ağrımaya baş­lamıştı. “İstersen benimle kal, küçük kuş,” dedi. Yelken açıp meltem yardımıyla seni kıyıya götürmek isterdim. Ama yapamam, üzgünüm. Çünkü yalnız deği­lim, bir arkadaşım var.” Tam o sırada balık öyle bir çekti ki yaşlı adam baş tarafa kapaklandı. Eğer hemen biraz olta salmasaydı denize düşecekti. Olta sarsılınca kuş uçmuştu. Ve yaşlı adam onun gittiğini bile görmemişti. Sağ eliyle oltayı dikkatle tuttu. Ve elinin kanadığını gördü. “Canı yanmış olmalı,” dedi ve balığı çekebilir umuduyla oltaya asıldı. Ama olta elindeki kesiğe dokunup acıtınca caydı. “Artık canın yanmaya başladı, arkadaşım,” dedi. “Tanrı bilir ya, benim de canım yanıyor.” Çevresine bakınıp kuşu aradı. Arkadaşlığından hoşlanmıştı. Ama kuş uçmuştu. Benimle çok az kaldı, diye düşündü. Kıyıya ulaşana dek çok güçlükle karşılaşacak. Balığın birden çekip beni yaralamasına nasıl oldu da izin verdim. Aptallaşmaya mı başladım ne? Belki de küçük ku­şa bakıyor, ya da onu düşünüyordum. Şimdi dikka­timi tümüyle işime vermeliyim. Biraz sonra da orki­nosu yemeliyim ki gücümü yitirmeyeyim. “Ah, çocuk da burada olsaydı, hele biraz tuzum olsaydı,” diye söylendi. Oltanın ağırlığını sol omzuna vererek yavaşça diz çöktü. Kanayan elini okyanusta yıkadı ve bir dakika kadar suda tuttu. Kanın denizde çizdiği yolu bakışlarıyla izledi. Sandal ilerledikçe su düzenli olarak eline çarpıyordu. “Çok yavaşladı,” dedi. Yaşlı adam elini tuzlu suda biraz daha tutmak istiyordu. Ama balığın yine çekmesinden korkuyodu. Ayağa kalktı, oltayı sıkıca koluna doladı ve eli­ni güneşe tuttu. Elini kesen alt tarafı bir oltaydı, ama oynak yerini kesmişti. Balığın işini bitirene dek elleri çok gerekecekti. Bu nedenle şimdiden yara­lanması hiç hoşuna gitmemişti, “Artık küçük orkinosu yemeliyim,” dedi eli kuruyunca. “Kancayla yanıma çeker, burada rahatça yerim.” Yine diz çöktü, kıç altındaki orkinosu buldu ve olta kangallarının arasından kancayla fendine doğru çekti. Olta sol omzuna, koluna, ve eline dolanmış halde orkinosu kancadan çıkardı ve kanca­yı yerine koydu. Bir diziyle balığı tutup koyu kırmı­zı eti uzunlamasına kesmeye başladı. Kestiği di­limler kama biçimindeydi. Altı dilim kesince baş ta­rafın tahtaları üzerine serdi. Bıçağını pantolonuna sürerek temizledi. Sonra kılçığı kuyruğundan tuta­rak denize attı. “Hepsini yiyebileceğimi sanmıyorum,” dedi. Sol yanında oltanın ağırlığını duyuyordu. Ve işte sol eli kasılmıştı. Ağır oltayı sımsıkı tutan eline kızgınlıkla baktı. “Ne biçim el bu,” dedi. “Kasılmak istiyorsan kasıl, ama sana hiçbir yararı yok.” Bir süre karanlık sulara ve oltasına baktı. Hadi, ye artık şu balığı, dedi kendi kendine. Hem elini de iyileştirir. Kaç saattir balıkla uğraşıyorsun, elinin ne suçu var. Şu orkinosu yersen daha uzun zaman dayanabilirsin. Balıktan bir parça koparıp ağzına attı. Ağır ağır çiğnedi. Pek kötü sayılmazdı. İyice çiğnemeliyim ki bütün suyunu, besinini alabileyim, diye düşündü. Biraz tuz, biraz da misket limonuyla daha iyi olacaktı. Kasılmış eline bakarak, nasılsın, diye sordu. Eli bir ölününki gibi katılaşmıştı. “Senin için biraz daha yiyeceğim.” İkiye böldüğü parçanın öbür yarısını da ağzına attı. İyice çiğnedikten sonra derisini denize tükürdü. “Şimdi nasılsın? İyileşmen için biraz daha zaman gerekli.” Bu kez büyük bir parça koydu ağzına ve çiğnedi. “Çok kanlı bir balıkmış,” diye düşündü. “İyi ki yakaladığım yunus değil de bir orkinos. Yunusun etini sevmiyorum çok tatlı oluyor. Bunun eti ise hem tatlı değil, hem de daha besleyici.” Becerikli olmak çok iyi bir özellik, diye düşündü. Biraz da tuzum olsaydı. Balıktan artakalan güneş­te kurur mu, yoksa çürür mü, bilemiyorum. İyisi mi hepsini yiyeyim, canım da istemiyor ama. Balık şimdilik durgun ama ne yapacağı belli olmaz. ELEŞTİRİ, DEĞERLENDİRME Bir macera hikâyesi olarak okunan İhtiyar Balıkçı, genç ve yaşlı okuyucuları cezbeden bir kitap. Cümleler basit, İspanyol dilinde geçen diyaloglar, yapmacıklı bir şairane üslûpla belirtilir ise de, yine de yerinde. Hikâyenin anlatılış tarzı akıcı, can sıkıcı değil. Santiago’nun azimli cesareti, zinde kuvveti ve fevkalâde mahareti, ihtiyar balıkçının trajik sonuna kadar kitabı elden bıraktırmıyor. Bununla birlikte hemen hemen her eleştiricinin belirttiği gibi, daha derin mânalar arayan okuyucu, kitaptan daha da fazla yarar­lanır. Hikâyesi hakkında Hemingway, ihtiyar balık­çının, çocuğun, denizin, balığın ve köpekbalıklarının gerçek olduklarını söyledi. “Fakat ben onları yete­rince iyi ve gerçek göstermiş olsa idim,” dedi, “on­lar pek çok şey ifade etmiş olurlardı.” ERNEST HEMINGWAY1899-1961. Gazeteci, av ve savaş romancısı. 1954 Nobel Ödülü verildi. ROMAN Klimanjaro’nun Karları, Çanlar Kimin İçin Çalıyor. 24784

yaşlı adam ve deniz özet